Wyjaśnienie

W przypadku rodziny Nowaków opór we współpracy z asystentem rodziny wynika z kilku czynników:

1. Złe doświadczenia z dotychczasowej współpracy z profesjonalistami

Rodzina zgłasza, że wcześniejsi pracownicy narzucali im swoje rozwiązania, które nie odpowiadały ich potrzebom i wartościom. Takie doświadczenia mogły spowodować, że rodzina czuje się niezrozumiana i obawia się ponownego naruszenia prywatności oraz przymusu do działań, które nie są zgodne z ich oczekiwaniami.

2. Obawa przed utratą kontroli

Rodzice nie chcą, aby ktokolwiek z zewnątrz ingerował w ich życie rodzinne. Obawiają się, że współpraca z asystentem może ograniczyć ich autonomię w podejmowaniu decyzji dotyczących opieki i wychowania dzieci.

3. Brak potrzeby zmiany

Rodzina nie dostrzega problemów w swojej sytuacji. Rodzice uważają, że ich dzieci zachowują się tak, ponieważ dojrzewają, co według nich jest normalne.

4. Brak zaufania do asystenta rodziny

Rodzina może odczuwać nieufność wobec asystenta jako przedstawiciela instytucji, z którą wcześniej miała negatywne doświadczenia. To brak zaufania może przekładać się na ich niechęć do otwartości i współpracy.

Sugestie dla asystentów rodziny

Rodzaje oporu

Wyróżnia się kilka rodzajów oporu. Jedną z ciekawszych koncepcji przedstawiła Ewa Bilińska-Suchanek.

Rys. 4. Rodzaje oporu według Ewy Bilińskiej-Suchanek

 
Źródła oporu

Zamiast walczyć z oporem, staraj się zrozumieć jego źródła. Pracuj na zasadach osoby wspieranej, przyjmując jej perspektywę i używając jej języka.

 
Rys. 5. Źródła oporu

 
Akceptacja i normalizacja oporu

Akceptuj opór jako naturalną część procesu zmiany. Zamiast walczyć z oporem, pracuj nad jego zrozumieniem i wspólnie z rodziną szukaj sposobów na jego przezwyciężenie. Pomóż rodzinie zrozumieć, że opór jest normalną reakcją na zmianę. Normalizacja uczuć może zmniejszyć lęk i obawy związane z procesem zmiany.

 
Minimalizowanie ryzyka oporu

Refleksja nad własnym zachowaniem: regularnie zastanawiaj się, czy twoje zachowanie nie przyczynia się do oporu rodziny.
Unikanie konfrontacji: buduj relacje oparte na zrozumieniu i współpracy.
Koncentracja na pozytywach: skup się na odkrywaniu i wzmacnianiu pozytywnych aspektów życia rodziny oraz jej zasobów.

Podsumowanie

Radzenie sobie z oporem w pracy z rodziną wymaga empatii, elastyczności i zrozumienia. Kluczowe jest budowanie zaufania, komunikacja oparta na aktywnym słuchaniu, stosowanie technik Dialogu Motywującego i Podejścia Skoncentrowanego na Rozwiązaniach oraz szanowanie autonomii rodziny. Akceptacja oporu jako naturalnej części procesu zmiany i współpraca z rodziną jako partnerem są fundamentem skutecznej pomocy i wsparcia w przezwyciężaniu trudności.